Het leven in Polen en Nederland

Zo, de week zit er weer op. En dan schrijf ik weer lekker alles op in min blog. Dit keer geen mooie reisfoto's maar gewoon een lapje tekst. Hoe is het leven in Polen, word me vaak gevraagd dus ik weid er een hele blog aan :-)

Mijn leven is hier eigenlijk vrij normaal, en vergelijkbaar met een student in de grote stad in Nederland. Aan het begin was alles eventjes wennen. Wonen in een groot studentencomplex, praten in een vreemde taal, vreemde cultuur en een nieuwe stad. Maar nu ik gewent ben hier bevalt alles eigenlijk heel erg goed. 

We wonen met een kleine 200 studenten in een groot appartementen complex. Ik woon in Dormitory 9, wat de meest luxe is. Niet dat je kunt kiezen maar zover ik de verhalen mag geloven is dit een goede plek. Iedereen heeft een twee- of eenpersoonskamer (ik heb een eenpersoonskamer), die samen een studio vormen met een wc en douche. Op elke verdieping is er een gezamenlijke keuken wat eigenlijk lege ruimte is met daarin een klein keukenblokje en twee fornuizen. We hebben beneden een gezamenlijke ruimte waar we bijvoorbeeld voetbal kijken, wat hart tegen hart gaat doordat iedereen zijn eigen club steunt bijvoorbeeld (Ajax - Barcelona deze week).

School is hier eigenlijk hetzelfde als in Nederland. Alleen is het hier niet meer dan gebruikelijk dat iedereen iets later is, inclusief de docent. Maar goed onze klas bestaat uit een internationale groep  dus voor de Zuid-Europese studenten is deze gewoonte niet meer dan gewoon. Het is leuk om te merken wat al de verschillen zijn tussen verschillende landen en culturen. Alleen in de taal is het al hoorbaar, Engels is namelijk voor Spanjaarden en Fransen best een probleem. De Franse studenten spreken namelijk de "h" niet uit, en mijn huisgenoot maakt dan ook al snel 'angry' van 'hungry' wat soms best verwarrend is. Nederlanders daar in tegen zijn goed Engels spreken vinden ze hier maar dat heeft meer te maken met de uitspraak. 
De school zelf bestaat uit twee grote campussen (A en B). De twee campussen worden eigenlijk alleen gescheiden door een park. Campus B begint voor mijn dormitory en campus A eindigt zo'n 20 minuten lopen verderop. Als je door de campussen loopt lijkt het eigenlijk een soort van stad opzich. Het heeft wegen, parken, grote gebouwen, winkels en een postkantoor. 

En het leven hier. Polen word eigenlijk in veel markten gedomineerd met West Europese merken. Kleding merken als Zara, H&M, C&A, Berska, Nike, Puma, en Tommy Hilfiger zijn te vinden in elke shopping mall. Maar ook supermarkten zijn doorgaan niet Pools, Real en Tesco. 
Het opvallenste Nederlandse merk ik dat ik hier heb gevonden is ING Bank. ING is een van de grootste banken in Polen. Op elke hoek van de straat vind je bijna wel een Oranje leeuw. 
 

Nu we iets meer als een maand hier ben hebben we geëvalueerd in de klas. Wat valt ons op in Polen, wat mis je. En wat mij opviel was vooral de gezichten op straat. Mensen lachen niet, kijken nors en in de winkels word je niet geholpen met een lach. Wat voor mij als Nederland compleet vreemd was maar voor mijn Finse klasgenoot Elina heel gewoon. Zei vertelde dat mensen in Finland ook vrij nors kijken, het is een stukje cultuur. Mensen kijken liever de kat uit de boom, houden van hun 'personal space' om hun heen en zijn niet handtastelijk als het gaat om groeten of een gesprek. In tegen stelling tot Spaanse en Italiaanse mensen die vol emotie gebaren maken en mensen aanraken tijdens een gesprek. 
Bovendien was voor mij opvallend dat Poolse mensen appartementen complexen de voorkeur geven als woning in plaats van vrijstaande- of rijtjes huizen. Mensen leven in grote gebouwen en hoeven geen tuintje om in te prutsen. 

Dit weekend ga ik naar Krakau dus volgende week kun je vooral foto's daarvan verwachten. We hebben een lang weekend vrij omdat Polen dinsdag zijn onafhankelijkheid viert. In 1918 kwam het vrij van Oosterijk, Pruisen en Rusland. Dat heb ik vandaag geleerd in de Poolse les. De drie landen namen Polen in omdat het te modern was. Het koos al zijn eigen koning door middel van stemmen en dat vonden de buurlanden maar gevaarlijk. 

Ik wens jullie een heel fijn weekend!