Er moet ook gewerkt worden!

Na een geweldig weekend in Warschau met Peter en mama keer ik weer huiswaarts. We hebben dit weekend veel gewandeld dus ik ben moe. Vrijdag heb ik ze opgehaald van het vliegveld en drie dagen lang hebben we veel gezien van Warschau en een beetje van de Poolse cultuur, maar het meeste van elkaar. Het was heerlijk! Het is vertrouwd om samen te zijn en verheug me nu al op eind december als ik naar Nederland kom.

Er is niet elk weekend een reisje om event, er moet ook gewoon gewerkt worden. Een normale lesweek ziet er voor mij anders uit dan normale buitenlandse mensen. Normaal gesproken volg je een opleiding hier voor een halfjaar, ik volg het EPS. EPS staat voor European Project Semester en bestaat uit een groot project en vijf losse vakken die je moet volgen. In totaal was er keuze uit vijf verschillende projecten waar studenten uit konden kiezen en worden er vier gerealiseerd. Alle projecten zijn toegankelijk met alle opleiding en zijn multidisciplinair. Zoals ik in eerdere blog heb aangegeven zit ik in het Textile Project.

We zijn begonnen met een soort van oriëntatie maand. Eerst hebben we onze project coördinator ontmoet die voor ons verschillende afspraken had gemaakt met docenten van de textiel opleiding. We hebben meerdere lessen gehad over weven, jacquard weven, textronics en designing. Na deze maand hadden we een bodem aangelegd om te gaan brainstormen voor een product dat we wilde maken. De criteria van ons project is simpel: maak een innovatief product van textiel. Het lijkt zo simpel maar met vier mensen uit verschillende culturen en opleiding is het moeilijk om samen een product te maken. De vier opleidingen zijn: industrieel ingenieur(Spanje), civiel ingenieur(Finland), architect(Frankrijk) en ik als textiel ingenieur(Nederland).

Om ons op weg te helpen stuurde onze coördinator ons na verschillende events. We hebben het design en light festival van Lodz gezocht. We hebben de mindere wijken van Lodz gezien en het oude textiel museum over oude technieken en historie van de stad. Na heel wat wikken en wegen zijn we terrecht gekomen op het maken van Urban Furniture. We willen graag een sociaal probleem aanpakken in Lodz en zagen dat er weinig plekken waren om te zitten op bankjes en te socializen met andere mensen in de mindere wijken. Daarom gaan we ‘buiten interieur’ maken.  We zijn bezig met het ontwerpen van een bankje geheel van textiel gemaakt dat avonds oplicht om het een veiligere en aangenamere plek te maken. Het is namelijk vroeg donker in Polen (ongeveer kwart voor vier in deze tijd) en er is niet altijd straatverlichting. Ook proberen we het bankje te verwarmen zodat het een aangename, warme en comfortabele bank is. We proberen misschien meer te ontwerpen dan alleen een bankje, maar het is een lastig proces. We zijn druk met onderzoek doen naar de juiste materialen voor buiten, die tegen warmte kunnen en gebruiksvriendelijk zijn. Ook moeten we weten hoe warm het bankje moet worden om aangenaam aan te voelen, moet er worden gedacht aan afvoer van water, misdraging van mensen die het proberen te slopen en hoeveel energie het allemaal gaat verbruiken. We willen graag een zelfverzorgend bankje maken dus zal er zonne-energie worden gebruikt.  We proberen dit te verwerken in de textiel zelf maar dat is lastig. Volgende week hebben we onze midterm presentatie. We moeten ons proces laten zien en onze doelen voor de toekomst. Er zullen gasten komen van verschillende scholen uit verschillende landen zoals onder andere een docent van mijn school.

Dus al met al maak ik deze week lange dagen om alles voor volgende week klaar te krijgen, maar ik mag niet klagen ik vind het geweldig hier. Het begin nu kouder te worden en  vandaag( 20 november) vielen de eerste sneeuwvlokken. Natte sneeuw maar goed toch sneeuw. Maar het is heel erg leuk om hier te werken met mensen uit heel Europa. Het land bevalt me prima en de stad ook. Ik ga me alvast opmaken voor een heerlijk relax weekend!